به نقل از «شبستان»

سیره عملی ائمه اطهار(ع) راه نجات زندگی‌های امروز است

تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۸۰۲۹۵

کارشناس مسائل مذهبی بخشنده بودن را خصوصیت بارز شخصیت امام حسن مجتبی(ع) ذکر کرد و گفت: سیره عملی ائمه اطهار خاصه امام حسن مجتبی(ع) راه حل نجات زندگی‌های امروزه ماست.

حجت‌الاسلام قاسمی - کارشناس مذهبی- با موضوع بررسی ابعاد شخصیتی کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع) در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان اظهار داشت: یک شأن والای امام حسن مجتبی (ع) همان امامت است و در واقع ایشان دارای عصمت بوده و از جانب خداوند متعال منصوب شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

این کارشناس مسائل مذهبی با بیان اینکه به واسطه همین موارد ذکر شده می‌توان بسیاری از شبهاتی که امروزه در فضای مجازی مطرح می‌شود را پاسخ داد اضافه کرد: نکته دوم بحث صحابی بودن امام حسن مجتبی (ع) است و باید گفت این امام بزرگوار از نوادگان شاخص پیامبر اکرم (ص) هستند و به همین واسطه حتی در کتب اهل سنت هم روایات زیادی را در مورد امام حسن مجتبی (ع) داریم.

 

قاسمی به بحث خلیفه بودن و حاکمیت امام حسن مجتبی (ع) پرداخت و ابراز داشت: در این مورد در کتب مختلفی روایات زیادی نقل شده است که از جمله آن می‌توان به کتاب تاریخ خلیفه از علمای اهل سنت اشاره داشت.

 

وی یادآور شد: بردبار بودن، دارای شخصیتی آرامش بخش، وجودی دارای ابهت و سخاوت داشتن تنها برخی از ویژگی‌های است که در مورد شخصیت امام حسن مجتبی (ع) نقل می‌کنند و امروز نظام خانواده و جامعه ما برای دور شدن از مشکلات خود به آن نیاز مبرم دارد.

 

این کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد:‌ پیغمبر اکرم (ص) در مورد شخصیت امام حسن مجتبی (ع) هم بسیار عنایت داشتند که جا دارد در این ایام نویسندگان، پای منبری‌ها و خطبا در مورد سجایای این امام معصوم بیشتر از اینها صحبت و سخنرانی کنند. 

 

قاسمی افزود: روایات و آیات زیادی وجود دارد که حضرت امام حسن مجتبی (ع) را در قالب خانواده تبیین کرده است که آیه مباهله و حدیث شریف کسا از جمله آنها محسوب می‌شود از طرفی روایات زیادی هم داریم که می‌فرمایند امام حسن و امام حسین (ع) هر دو سید الشباب اهل الجنه هستند و پیش از همگان در بهشت حضور دارند.

 

وی با تاکید بر اینکه سیره عملی ائمه اطهار خاصه امام حسن مجتبی (ع) راه حل نجات زندگی‌های امروزه ماست تصریح کرد: یکی دیگر از موضوعاتی که راجع به ابعاد شخصیتی امام حسن مجتبی (ع) بحث می‌شود بعد خدامحوری حضرت است به طوری که گفته می‌شود امام عمیقأ متعبد و خدا ترس و اهل ترس و تزرع بود.

 

این کارشناس مسائل مذهبی کریم بودن و بخشنده بودن را خصوصیت بارز شخصیت امام حسن مجتبی (ع) ذکر و خاطرنشان کرد: امام حسن مجتبی (ع) شدیداً اهل سخاوت و بخشش بود و ما هم باید این باور را داشته باشیم که لااقل در این ایام در نهایت خفا و پنهانی به فکر ایتام، نیازمندان به خصوص همسایگان خود باشیم و از آنان دریغ نکنیم زیرا در این صورت خداوند متعال به مراتب برکات خود را بر زندگی ما نازل می‌کند.

 

پایان پیام/84

منبع: شبستان

کلیدواژه: شخصیت امام حسن مجتبی کارشناس مسائل مذهبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۸۰۲۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (11 اردیبهشت)

به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
بهار توبه شکن می‌رسد چه چاره کنم

سخن درست بگویم نمی‌توانم دید
که می خورند حریفان و من نظاره کنم

چو غنچه با لب خندان به یاد مجلس شاه
پیاله گیرم و از شوق جامه پاره کنم

به دور لاله دماغ مرا علاج کنید
گر از میانه بزم طرب کناره کنم

ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت
حواله سر دشمن به سنگ خاره کنم

گدای میکده‌ام لیک وقت مستی بین
که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنم

مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی
چرا ملامت رند شرابخواره کنم

به تخت گل بنشانم بتی چو سلطانی
ز سنبل و سمنش ساز طوق و یاره کنم

ز باده خوردن پنهان ملول شد حافظ
به بانگ بربط و نی رازش آشکاره کنم

تفسیر :

با آرزوهای محال و دست نیافتنی عمر خود را هدر ندهید و عاقلانه فکر کنید و تصمیم بگیرید. هرگز از خط تعادل خارج نشوید و از افراط و تفریط برحذر باشید.

اگرچه ناملایمات زندگی فشار زیادی به شما آورده اما شجاعت خود را حفظ کنید و در برابر سختی ها سر خم نکنید که انشالله به نیت دل خود برسید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (9 اردیبهشت)